пясто́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пясто́та
Р. пясто́ты
Д. пясто́це
В. пясто́ту
Т. пясто́тай
пясто́таю
М. пясто́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пясто́та ж., разг. баловство́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пясто́та, ‑ы, ДМ ‑тоце, ж.

Тое, што і пяшчота. Можа, залішне гэтых пястотаў, можа, маці дарэмна штодня адзявае малую сама? Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баловство́ ср.

1. пе́сты, -таў ед. нет, пясто́та, -ты ж., балаўство́, -ва ср.;

2. (шалости) сваво́льства, -ва ср.; ду́рыкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)