пясо́чны, -ая, -ае.

1. гл. пясок.

2. Пра цеста і вырабы з яго: сухі і рассыпісты.

Пясочнае цеста. П. торт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пясо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пясо́чны пясо́чная пясо́чнае пясо́чныя
Р. пясо́чнага пясо́чнай
пясо́чнае		 пясо́чнага пясо́чных
Д. пясо́чнаму пясо́чнай пясо́чнаму пясо́чным
В. пясо́чны (неадуш.)
пясо́чнага (адуш.)		 пясо́чную пясо́чнае пясо́чныя (неадуш.)
пясо́чных (адуш.)
Т. пясо́чным пясо́чнай
пясо́чнаю		 пясо́чным пясо́чнымі
М. пясо́чным пясо́чнай пясо́чным пясо́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пясо́чны в разн. знач. песо́чный;

~ныя ва́нны — песо́чные ва́нны;

~нае піро́жнае — песо́чное пиро́жное;

~ныя во́сы — зоол. песо́чные о́сы;

п. гадзі́ннік — песо́чные часы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пясо́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для пяску. Пясочная скрынка.

2. Шэра-жоўтага колеру. Плашч пясочнага колеру.

3. Прыгатаваны з сухога, рассыпістага цеста. Пясочнае пірожнае.

•••

Пясочны гадзіннік гл. гадзіннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пясо́к, -ску́, м.

1. Сыпкія часцінкі кварцу або іншых цвёрдых мінералаў.

Рачны п.

Жоўты п.

Будаваць на пяску што-н. (перан.: на ненадзейнай аснове). П. сыплецца з каго-н. (перан.: пра вельмі старога чалавека; разм.).

2. мн. -скі́, -ско́ў. Прасторы, пакрытыя пяском.

Зыбкія пяскі.

◊

Цукровы пясок — цукар у дробных крупінках у адрозненне ад пілаванага, колатага.

|| памянш. пясо́чак, -чку, м. (да 1 знач.).

|| прым. пясо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

П. колер (карычнева-жоўты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтава́та-пясо́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́та-пясо́чны жаўтава́та-пясо́чная жаўтава́та-пясо́чнае жаўтава́та-пясо́чныя
Р. жаўтава́та-пясо́чнага жаўтава́та-пясо́чнай
жаўтава́та-пясо́чнае		 жаўтава́та-пясо́чнага жаўтава́та-пясо́чных
Д. жаўтава́та-пясо́чнаму жаўтава́та-пясо́чнай жаўтава́та-пясо́чнаму жаўтава́та-пясо́чным
В. жаўтава́та-пясо́чны (неадуш.)
жаўтава́та-пясо́чнага (адуш.)		 жаўтава́та-пясо́чную жаўтава́та-пясо́чнае жаўтава́та-пясо́чныя (неадуш.)
жаўтава́та-пясо́чных (адуш.)
Т. жаўтава́та-пясо́чным жаўтава́та-пясо́чнай
жаўтава́та-пясо́чнаю		 жаўтава́та-пясо́чным жаўтава́та-пясо́чнымі
М. жаўтава́та-пясо́чным жаўтава́та-пясо́чнай жаўтава́та-пясо́чным жаўтава́та-пясо́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жо́ўта-пясо́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жо́ўта-пясо́чны жо́ўта-пясо́чная жо́ўта-пясо́чнае жо́ўта-пясо́чныя
Р. жо́ўта-пясо́чнага жо́ўта-пясо́чнай
жо́ўта-пясо́чнае		 жо́ўта-пясо́чнага жо́ўта-пясо́чных
Д. жо́ўта-пясо́чнаму жо́ўта-пясо́чнай жо́ўта-пясо́чнаму жо́ўта-пясо́чным
В. жо́ўта-пясо́чны (неадуш.)
жо́ўта-пясо́чнага (адуш.)		 жо́ўта-пясо́чную жо́ўта-пясо́чнае жо́ўта-пясо́чныя (неадуш.)
жо́ўта-пясо́чных (адуш.)
Т. жо́ўта-пясо́чным жо́ўта-пясо́чнай
жо́ўта-пясо́чнаю		 жо́ўта-пясо́чным жо́ўта-пясо́чнымі
М. жо́ўта-пясо́чным жо́ўта-пясо́чнай жо́ўта-пясо́чным жо́ўта-пясо́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пяско́вы, см. пясо́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

песо́чный в разн. знач. пясо́чны;

песо́чные о́сы зоол. пясо́чныя во́сы;

песо́чные ва́нны пясо́чныя ва́нны;

песо́чные часы́ пясо́чны гадзі́ннік;

песо́чное пиро́жное пясо́чнае піро́жнае.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяско́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пясочны (у 1, 2 знач.). Нібы ў гадзінніку пясковым, Плыве цурок драбніц-клапот. Жылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)