пярэ́дняя, -яй, мн. -ія, -іх, ж.

Нежылое, першае ад уваходу памяшканне ў кватэры; прыхожая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́дняя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. пярэ́дняя пярэ́днія
Р. пярэ́дняй пярэ́дніх
Д. пярэ́дняй пярэ́днім
В. пярэ́днюю пярэ́днія
Т. пярэ́дняй
пярэ́дняю		 пярэ́днімі
М. пярэ́дняй пярэ́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пярэ́дняя сущ. пере́дняя прихо́жая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярэ́дняя, ‑яй, ж.

Першы пры ўваходзе ў жыллё пакой, дзе пакідаюць верхнюю вопратку. Андрэй памог дзяўчыне ўвайсці ў пярэднюю, потым у адзін з пакояў. Васілёнак. Ні ў пярэдняй, ні ў свяцёлцы, цесна застаўленай сталамі, канапамі, столікамі, нікога не было. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхо́жая сущ., см. пярэ́дняя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м.

1. гл. нос.

2. Пярэдняя частка абутку, панчох і пад.

Н. бота.

3. Пярэдняя частка якога-н. прадмета (звычайна вузкая).

Н. касы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бабі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Пярэдняя частка царквы перад паперцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рысь¹, ж.

1. Спосаб бегу каня (або іншай жывёлы), пры якім адначасова выносяцца наперад ногі пярэдняя левая і задняя правая або пярэдняя правая і задняя левая.

Ехаць рыссю.

2. Часты і павольны бег чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхо́жая, -ай, мн. -ыя, -ых, ж.

Тое, што і пярэдняя.

Распрануцца ў прыхожай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авансцэ́на, -ы, мн. -ы, -сцэ́н, ж.

Пярэдняя, адкрытая частка сцэны, што выступае ў залу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)