пярмя́цкі гл. пермякі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярмя́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пярмя́цкі пярмя́цкая пярмя́цкае пярмя́цкія
Р. пярмя́цкага пярмя́цкай
пярмя́цкае		 пярмя́цкага пярмя́цкіх
Д. пярмя́цкаму пярмя́цкай пярмя́цкаму пярмя́цкім
В. пярмя́цкі (неадуш.)
пярмя́цкага (адуш.)		 пярмя́цкую пярмя́цкае пярмя́цкія (неадуш.)
пярмя́цкіх (адуш.)
Т. пярмя́цкім пярмя́цкай
пярмя́цкаю		 пярмя́цкім пярмя́цкімі
М. пярмя́цкім пярмя́цкай пярмя́цкім пярмя́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пермякі́, -о́ў, адз. пярмя́к, пермяка́, м.

Былая назва часткі народа комі.

|| ж. пярмя́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. пярмя́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́мі-пярмя́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́мі-пярмя́цкі ко́мі-пярмя́цкая ко́мі-пярмя́цкае ко́мі-пярмя́цкія
Р. ко́мі-пярмя́цкага ко́мі-пярмя́цкай
ко́мі-пярмя́цкае		 ко́мі-пярмя́цкага ко́мі-пярмя́цкіх
Д. ко́мі-пярмя́цкаму ко́мі-пярмя́цкай ко́мі-пярмя́цкаму ко́мі-пярмя́цкім
В. ко́мі-пярмя́цкі (неадуш.)
ко́мі-пярмя́цкага (адуш.)		 ко́мі-пярмя́цкую ко́мі-пярмя́цкае ко́мі-пярмя́цкія (неадуш.)
ко́мі-пярмя́цкіх (адуш.)
Т. ко́мі-пярмя́цкім ко́мі-пярмя́цкай
ко́мі-пярмя́цкаю		 ко́мі-пярмя́цкім ко́мі-пярмя́цкімі
М. ко́мі-пярмя́цкім ко́мі-пярмя́цкай ко́мі-пярмя́цкім ко́мі-пярмя́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́мі-пярмя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць комі-пермяку, комі-пермякам. Комі-пярмяцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пермя́цкий пярмя́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ми-пермя́цкий ко́мі-пярмя́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)