пярві́чны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца першым, пачатковым звяном якой-н. арганізацыі; нізавы.

Пярвічная ячэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярві́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пярві́чны пярві́чная пярві́чнае пярві́чныя
Р. пярві́чнага пярві́чнай
пярві́чнае		 пярві́чнага пярві́чных
Д. пярві́чнаму пярві́чнай пярві́чнаму пярві́чным
В. пярві́чны (неадуш.)
пярві́чнага (адуш.)		 пярві́чную пярві́чнае пярві́чныя (неадуш.)
пярві́чных (адуш.)
Т. пярві́чным пярві́чнай
пярві́чнаю		 пярві́чным пярві́чнымі
М. пярві́чным пярві́чнай пярві́чным пярві́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пярві́чны перви́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пярві́чны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца першым, пачатковым звяном якой‑н. арганізацыі; нізавы. Пярвічныя партыйныя арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перви́чный

1. пе́ршасны; (первый) пе́ршы;

перви́чная обмо́тка трансформа́тора эл. пе́ршасная (пе́ршая) абмо́тка трансфарма́тара;

перви́чные спирты́ хим. пе́ршасныя спірты́;

2. (первоначальный) першапачатко́вы; (низовой) пярві́чны;

перви́чная парторганиза́ция пярві́чная партарганіза́цыя;

перви́чный пери́од боле́зни першапачатко́вы перы́яд хваро́бы;

3. (основной) асно́ўны;

первичны́е при́знаки асно́ўныя адзна́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)