пяке́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пяке́льна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пяке́льна нареч. а́дски, дья́вольски, невыноси́мо, нестерпи́мо; мучи́тельно; см. пяке́льны 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяке́льна-гара́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пяке́льна-гара́чы пяке́льна-гара́чая пяке́льна-гара́чае пяке́льна-гара́чыя
Р. пяке́льна-гара́чага пяке́льна-гара́чай
пяке́льна-гара́чае		 пяке́льна-гара́чага пяке́льна-гара́чых
Д. пяке́льна-гара́чаму пяке́льна-гара́чай пяке́льна-гара́чаму пяке́льна-гара́чым
В. пяке́льна-гара́чы (неадуш.)
пяке́льна-гара́чага (адуш.)		 пяке́льна-гара́чую пяке́льна-гара́чае пяке́льна-гара́чыя (неадуш.)
пяке́льна-гара́чых (адуш.)
Т. пяке́льна-гара́чым пяке́льна-гара́чай
пяке́льна-гара́чаю		 пяке́льна-гара́чым пяке́льна-гара́чымі
М. пяке́льна-гара́чым пяке́льна-гара́чай пяке́льна-гара́чым пяке́льна-гара́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

а́дски нареч. пяке́льна; страшэ́нна, надзвыча́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мучи́тельно нареч. паку́тліва; балю́ча; страшэ́нна; нясце́рпна; пяке́льна; см. мучи́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трудны ‘цяжкі’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк., Ласт., Вруб.; паст., Сл. ПЗБ), ‘нудны, прыкры, невыносны’ (Нас.), ‘цяжка хворы’ (Пан.), тру́дна ‘вельмі цяжка, вельмі моцна’ (Нас., Бяльк., Гарэц., Ян., Сл. ПЗБ), ‘пакутліва (пры смерці), балюча, пякельна, нясцерпна’ (воран., в.-дзв., швянч., ашм., пруж., Сл. ПЗБ), ‘немагчыма’, ‘толькі б’ (Нас.), тру́дно ‘цяжка’ (Сл. ПЗБ), трудно́ ‘тс’ (Растарг.); сюды ж труднава́ць ‘пакутаваць, гараваць’ (Сцяц.; маладз., Янк. Мат.), ‘цяжка хварэць, мучыцца пры цяжкай хваробе, перад смерцю’ (Рэг. сл. Віц., Пан., Сл. ПЗБ, Янк. 3.), ‘перажываць, хвалявацца, нервавацца’ (воран., Сл. ПЗБ), ‘трывожыцца’ (Сцяшк.), труднава́цца ‘турбавацца’, ‘пакутаваць, моцна перажываць’ (гродз., Нар. лекс.), ‘знаходзіцца ў цяжкім становішчы’ (Сцяшк. Сл.), трудні́ць ‘абцяжарваць, турбаваць’ (Нас.), ‘мучыць, цягнуць на ваніты’ (мядз., Нар. сл.), трудні́цца ‘мучыцца’, ‘пакутаваць ад болю, ад хваробы перад смерцю’ (віл., рагач., Сл. ПЗБ, Скарбы, Др.-Падб., Сцяшк. Сл.). Да труд 2, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)