пэ́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пэ́рскі пэ́рская пэ́рскае пэ́рскія
Р. пэ́рскага пэ́рскай
пэ́рскае		 пэ́рскага пэ́рскіх
Д. пэ́рскаму пэ́рскай пэ́рскаму пэ́рскім
В. пэ́рскі (неадуш.)
пэ́рскага (адуш.)		 пэ́рскую пэ́рскае пэ́рскія (неадуш.)
пэ́рскіх (адуш.)
Т. пэ́рскім пэ́рскай
пэ́рскаю		 пэ́рскім пэ́рскімі
М. пэ́рскім пэ́рскай пэ́рскім пэ́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пэр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тытул вышэйшага дваранства (у Англіі, Францыі), а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| прым. пэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)