пэ́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пэ́каю |
пэ́каем |
| 2-я ас. |
пэ́каеш |
пэ́каеце |
| 3-я ас. |
пэ́кае |
пэ́каюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пэ́каў |
пэ́калі |
| ж. |
пэ́кала |
| н. |
пэ́кала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пэ́кай |
пэ́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пэ́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Пэ́каць ’дрэнна чытаць’ (Мат. Маг., Шат.), ’курыць люльку’ (Шат.), ’біць не вельмі моцна, пляскаць’ (Бяльк.), ткнуць ’выцяць злёгку, пляснуць’ (Бяльк.). Гукапераймальнае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Распэ́йкаць ’распусціць, растраціць’ (пух., Жд. 3; карэліц., Жыв. сл.). Няясна. Магчыма, да пэкаць (гл.) з экспрэсіўным інфіксам у корані і далейшым развіццём семантыкі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)