пытлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што.
Дробна размолваць і прасейваць папярэдне ачышчанае зерне.
|| наз. пытлява́нне, -я, н. і пытлёўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пытлява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пытлю́ю |
пытлю́ем |
| 2-я ас. |
пытлю́еш |
пытлю́еце |
| 3-я ас. |
пытлю́е |
пытлю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пытлява́ў |
пытлява́лі |
| ж. |
пытлява́ла |
| н. |
пытлява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пытлю́й |
пытлю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пытлю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пытлява́ць несов., спец. пеклева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пытлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак., што.
Дробна размолваць і прасейваць папярэдне ачышчанае зерне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пеклева́ть несов., спец. пытлява́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пытлява́цца, ‑люецца; незак.
Зал. да пытляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пытлява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. пытляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пытлёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пытляваць.
2. Разм. Тое, што і пытляванка. [Мельнік] Дыміць самакруткай, З дзядзькамі гамоніць, Пытлёўкі бялюткай Зачэрпне далонню... Прануза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пытлява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пытляваць.
2. у знач. прым. Дробна размолаты і прасеяны (пра муку, пераважна жытнюю). Пытляваная мука. // Спечаны з такой мукі. Пытляваны хлеб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пы́таль (пытэль) ’машына для апрацоўкі зерня’: пшеницу ободрали на пытэль (Нас.), ’пытля, вальцы, вальцавы млын’ (лун., Шатал.; чэрв., астрав., беласт., Сл. ПЗБ; Нар. лекс.; Мат. Гом.), ’лепшага гатунку мука з папярэдне ачышчанага зерня’ (Шат.), пытль ’тс’ (Касп.), пы́цель ’вальцы, вальцавы млын; вальцавала мука’ (ТСБМ), сюды ж пытлява́ць ’дробна размолваць і прасейваць зерне’ (ТСБМ, Нас., Сл. ПЗБ), пытлёўка ’пытляваная мука’ (Шат., Мат. Маг., Сл. ПЗБ), путлёўка ’тс’ (ТС), даць пы́тлю ’даць наганяй, вылаяць, пабіць’ (Янк. БФ.; люб., Жыв. НС), пы́цялям ’вельмі хутка’ (навагр., Жыв. НС). Са ст.-в.-ням. būtil (> с.-в.-ням. biutel, ням. beutel ’мяшок’), мяркуецца, праз пасрэдніцтва чэш. pytel ’мяшок з палатна’ і польск. pytel ’сіта ў выглядзе мяшка з тонкага льнянога палатна для ачышчэння мукі ад вотруб’я’ (фіксуецца з 1393 г., вытворнае pytlować з 1463 г., гл. Банькоўскі, 2, 971), параўн. ст.-бел. пытель, пытлевати (Булыка, Лекс. запазыч., 93–94); пра фанетычныя прыкметы запазычання гл. Цвяткоў; Запіскі, 2, 57.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)