пытлява́ны, -ая, -ае.

1. Пра муку: дробна размолаты і прасеяны.

2. Выпечаны з такой мукі.

П. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пытлява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пытлява́ны пытлява́ная пытлява́нае пытлява́ныя
Р. пытлява́нага пытлява́най
пытлява́нае		 пытлява́нага пытлява́ных
Д. пытлява́наму пытлява́най пытлява́наму пытлява́ным
В. пытлява́ны (неадуш.)
пытлява́нага (адуш.)		 пытлява́ную пытлява́нае пытлява́ныя (неадуш.)
пытлява́ных (адуш.)
Т. пытлява́ным пытлява́най
пытлява́наю		 пытлява́ным пытлява́нымі
М. пытлява́ным пытлява́най пытлява́ным пытлява́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пытлява́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пытлява́ны пытлява́ная пытлява́нае пытлява́ныя
Р. пытлява́нага пытлява́най
пытлява́нае		 пытлява́нага пытлява́ных
Д. пытлява́наму пытлява́най пытлява́наму пытлява́ным
В. пытлява́ны (неадуш.)
пытлява́нага (адуш.)		 пытлява́ную пытлява́нае пытлява́ныя (неадуш.)
пытлява́ных (адуш.)
Т. пытлява́ным пытлява́най
пытлява́наю		 пытлява́ным пытлява́нымі
М. пытлява́ным пытлява́най пытлява́ным пытлява́ных

Кароткая форма: пытлява́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пытлява́ны

1. прич., спец. пеклёванный;

2. прил. пеклева́нный;

п. хлеб — пеклева́нный хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пытлява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пытляваць.

2. у знач. прым. Дробна размолаты і прасеяны (пра муку, пераважна жытнюю). Пытляваная мука. // Спечаны з такой мукі. Пытляваны хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеклева́нный пытлява́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пеклёванный пытлява́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самападма́н, ‑у, м.

Унушэнне сабе таго, што не адпавядае сапраўднасці; падман самога сябе. Самападман і звязаная, з ім пэўная пераацэнка сваёй уласнай асобы, вагі свайго «я» — вось чым смешны для нас Пытляваны. Усікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)