пытлява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пытлява́нне
Р. пытлява́ння
Д. пытлява́нню
В. пытлява́нне
Т. пытлява́ннем
М. пытлява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пытлява́нне ср., спец. пеклёвка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пытлява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пытляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пытлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што.

Дробна размолваць і прасейваць папярэдне ачышчанае зерне.

|| наз. пытлява́нне, -я, н. і пытлёўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пеклёвка ж., спец. пытлява́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)