Ты́ры-пы́ры слэнг. ‘тое-сёе’ (Рамза, Бел. гутарк.). Рыфмаванае спалучэнне слоў гукапераймальнага паходжання, параўн. тыр-тыр, пыр 2, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пы́ра

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пы́ра
Р. Пы́ры
Д. Пы́ры
В. Пы́ру
Т. Пы́рай
Пы́раю
М. Пы́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)