пы́рнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пы́рнікавы пы́рнікавая пы́рнікавае пы́рнікавыя
Р. пы́рнікавага пы́рнікавай
пы́рнікавае		 пы́рнікавага пы́рнікавых
Д. пы́рнікаваму пы́рнікавай пы́рнікаваму пы́рнікавым
В. пы́рнікавы (неадуш.)
пы́рнікавага (адуш.)		 пы́рнікавую пы́рнікавае пы́рнікавыя (неадуш.)
пы́рнікавых (адуш.)
Т. пы́рнікавым пы́рнікавай
пы́рнікаваю		 пы́рнікавым пы́рнікавымі
М. пы́рнікавым пы́рнікавай пы́рнікавым пы́рнікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пы́рнікавы пыре́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пы́рнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пырніку. Пырнікавы корань.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́рнік, -у, м.

Род травяністых раслін сямейства злакавых, асобныя віды якіх з’яўляюцца шкодным пустазеллем.

|| прым. пы́рнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пшані́чна-пы́рнікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пшані́чна-пы́рнікавы пшані́чна-пы́рнікавая пшані́чна-пы́рнікавае пшані́чна-пы́рнікавыя
Р. пшані́чна-пы́рнікавага пшані́чна-пы́рнікавай
пшані́чна-пы́рнікавае		 пшані́чна-пы́рнікавага пшані́чна-пы́рнікавых
Д. пшані́чна-пы́рнікаваму пшані́чна-пы́рнікавай пшані́чна-пы́рнікаваму пшані́чна-пы́рнікавым
В. пшані́чна-пы́рнікавы (неадуш.)
пшані́чна-пы́рнікавага (адуш.)		 пшані́чна-пы́рнікавую пшані́чна-пы́рнікавае пшані́чна-пы́рнікавыя (неадуш.)
пшані́чна-пы́рнікавых (адуш.)
Т. пшані́чна-пы́рнікавым пшані́чна-пы́рнікавай
пшані́чна-пы́рнікаваю		 пшані́чна-пы́рнікавым пшані́чна-пы́рнікавымі
М. пшані́чна-пы́рнікавым пшані́чна-пы́рнікавай пшані́чна-пы́рнікавым пшані́чна-пы́рнікавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пыре́йный пы́рнікавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)