пылко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пылко́вы пылко́вая пылко́вае пылко́выя
Р. пылко́вага пылко́вай
пылко́вае		 пылко́вага пылко́вых
Д. пылко́ваму пылко́вай пылко́ваму пылко́вым
В. пылко́вы (неадуш.)
пылко́вага (адуш.)		 пылко́вую пылко́вае пылко́выя (неадуш.)
пылко́вых (адуш.)
Т. пылко́вым пылко́вай
пылко́ваю		 пылко́вым пылко́вымі
М. пылко́вым пылко́вай пылко́вым пылко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пылко́вы бот. пыльцево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пылко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пылку (у 2 знач.); які змяшчае ў сабе пылок. Пылковы аналіз. Пылковы мяшочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыло́к, -лку́, м.

1. гл. пыл.

2. Мужчынскія палавыя клеткі расліны, якія знаходзяцца ў тычынках і апладняюць расліну пры пападанні на рыльца песціка.

|| прым. пылко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́рава-пылко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́рава-пылко́вы спо́рава-пылко́вая спо́рава-пылко́вае спо́рава-пылко́выя
Р. спо́рава-пылко́вага спо́рава-пылко́вай
спо́рава-пылко́вае		 спо́рава-пылко́вага спо́рава-пылко́вых
Д. спо́рава-пылко́ваму спо́рава-пылко́вай спо́рава-пылко́ваму спо́рава-пылко́вым
В. спо́рава-пылко́вы (неадуш.)
спо́рава-пылко́вага (адуш.)		 спо́рава-пылко́вую спо́рава-пылко́вае спо́рава-пылко́выя (неадуш.)
спо́рава-пылко́вых (адуш.)
Т. спо́рава-пылко́вым спо́рава-пылко́вай
спо́рава-пылко́ваю		 спо́рава-пылко́вым спо́рава-пылко́вымі
М. спо́рава-пылко́вым спо́рава-пылко́вай спо́рава-пылко́вым спо́рава-пылко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пыльцево́й пылко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)