пылавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пылавы́ пылава́я пылаво́е пылавы́я
Р. пылаво́га пылаво́й
пылаво́е
пылаво́га пылавы́х
Д. пылаво́му пылаво́й пылаво́му пылавы́м
В. пылавы́ (неадуш.)
пылаво́га (адуш.)
пылаву́ю пылаво́е пылавы́я (неадуш.)
пылавы́х (адуш.)
Т. пылавы́м пылаво́й
пылаво́ю
пылавы́м пылавы́мі
М. пылавы́м пылаво́й пылавы́м пылавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пылавы́ пылево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пылавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да пылу (у 1 знач.). Пылавое воблака. Пылавыя часцінкі. Пылавая інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́за-пылавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́за-пылавы́ га́за-пылава́я га́за-пылаво́е га́за-пылавы́я
Р. га́за-пылаво́га га́за-пылаво́й
га́за-пылаво́е
га́за-пылаво́га га́за-пылавы́х
Д. га́за-пылаво́му га́за-пылаво́й га́за-пылаво́му га́за-пылавы́м
В. га́за-пылавы́ (неадуш.) га́за-пылаву́ю га́за-пылаво́е га́за-пылавы́я (неадуш.)
Т. га́за-пылавы́м га́за-пылаво́й
га́за-пылаво́ю
га́за-пылавы́м га́за-пылавы́мі
М. га́за-пылавы́м га́за-пылаво́й га́за-пылавы́м га́за-пылавы́х

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́зава-пылавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́зава-пылавы́ га́зава-пылава́я га́зава-пылаво́е га́зава-пылавы́я
Р. га́зава-пылаво́га га́зава-пылаво́й
га́зава-пылаво́е
га́зава-пылаво́га га́зава-пылавы́х
Д. га́зава-пылаво́му га́зава-пылаво́й га́зава-пылаво́му га́зава-пылавы́м
В. га́зава-пылавы́ (неадуш.)
га́зава-пылаво́га (адуш.)
га́зава-пылаву́ю га́зава-пылаво́е га́зава-пылавы́я (неадуш.)
га́зава-пылавы́х (адуш.)
Т. га́зава-пылавы́м га́зава-пылаво́й
га́зава-пылаво́ю
га́зава-пылавы́м га́зава-пылавы́мі
М. га́зава-пылавы́м га́зава-пылаво́й га́зава-пылавы́м га́зава-пылавы́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пыл, -у, м.

1. Найдрабнейшыя сухія часцінкі, якія лятаюць у паветры або аселі на паверхню чаго-н.

Сціраць п. з мэблі.

Дарожны п.

Аж п. курыць.

П. у вочы пускаць (перан.: хвалячыся, абманваць; разм.).

2. Тое, што і пылок (у 2 знач.).

|| памянш. пыло́к, -лку́, м. (да 1 знач.).

|| павел. пылі́шча, -а, н. (да 1 знач.; разм.).

|| прым. пы́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і пылавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Пыльнае паветра.

Пылавыя буры (буры, якія ўзнімаюць пыл, пясок, слаі ўрадлівай глебы і пераносяць іх за тысячы кіламетраў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пылево́й пылавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)