пы́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пы́канне
Р. пы́кання
Д. пы́канню
В. пы́канне
Т. пы́каннем
М. пы́канні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Гаварыць невыразна, неразборліва.

|| наз. пы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)