пшані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пшані́чны пшані́чная пшані́чнае пшані́чныя
Р. пшані́чнага пшані́чнай
пшані́чнае		 пшані́чнага пшані́чных
Д. пшані́чнаму пшані́чнай пшані́чнаму пшані́чным
В. пшані́чны (неадуш.)
пшані́чнага (адуш.)		 пшані́чную пшані́чнае пшані́чныя (неадуш.)
пшані́чных (адуш.)
Т. пшані́чным пшані́чнай
пшані́чнаю		 пшані́чным пшані́чнымі
М. пшані́чным пшані́чнай пшані́чным пшані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пшані́чны пшени́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пшані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пшаніцы. Пшанічная салома. □ Як туман,.. мігаюць [лясы] за аўсяным і пшанічным полем. Чорны. // Зроблены, прыгатаваны з зерня пшаніцы. Пшанічная мука. Пшанічны хлеб. □ Віншаваць са шчасцем пойдуць маладых, Каравай пшанічны панясуць да іх. Кляўко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пшані́ца, -ы, ж.

Хлебны злак, а таксама яго зерне, якое ідзе на выраб белай мукі.

Азімая п.

Насенная п.

|| памянш. пшані́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. пшані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жытнёва-пшані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жытнёва-пшані́чны жытнёва-пшані́чная жытнёва-пшані́чнае жытнёва-пшані́чныя
Р. жытнёва-пшані́чнага жытнёва-пшані́чнай
жытнёва-пшані́чнае		 жытнёва-пшані́чнага жытнёва-пшані́чных
Д. жытнёва-пшані́чнаму жытнёва-пшані́чнай жытнёва-пшані́чнаму жытнёва-пшані́чным
В. жытнёва-пшані́чны (неадуш.)
жытнёва-пшані́чнага (адуш.)		 жытнёва-пшані́чную жытнёва-пшані́чнае жытнёва-пшані́чныя (неадуш.)
жытнёва-пшані́чных (адуш.)
Т. жытнёва-пшані́чным жытнёва-пшані́чнай
жытнёва-пшані́чнаю		 жытнёва-пшані́чным жытнёва-пшані́чнымі
М. жытнёва-пшані́чным жытнёва-пшані́чнай жытнёва-пшані́чным жытнёва-пшані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жы́тне-пшані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жы́тне-пшані́чны жы́тне-пшані́чная жы́тне-пшані́чнае жы́тне-пшані́чныя
Р. жы́тне-пшані́чнага жы́тне-пшані́чнай
жы́тне-пшані́чнае		 жы́тне-пшані́чнага жы́тне-пшані́чных
Д. жы́тне-пшані́чнаму жы́тне-пшані́чнай жы́тне-пшані́чнаму жы́тне-пшані́чным
В. жы́тне-пшані́чны (неадуш.)
жы́тне-пшані́чнага (адуш.)		 жы́тне-пшані́чную жы́тне-пшані́чнае жы́тне-пшані́чныя (неадуш.)
жы́тне-пшані́чных (адуш.)
Т. жы́тне-пшані́чным жы́тне-пшані́чнай
жы́тне-пшані́чнаю		 жы́тне-пшані́чным жы́тне-пшані́чнымі
М. жы́тне-пшані́чным жы́тне-пшані́чнай жы́тне-пшані́чным жы́тне-пшані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пшени́чный пшані́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лава́ш, ‑а, м.

Пшанічны хлеб у выглядзе вялікіх тонкіх праснакоў, які ўжываецца ў Закаўказзі.

[Цюрк. лаваш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марда́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і мардаты. Спаважна падаў сваю пухлую далонь непаваротлівы, мардасты Пшанічны. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымо́ўклы, ‑ая, ‑ае.

Які прымоўк; прыціхлы. — Ну, — не сціхаў усё Пшанічны, звяртаючыся да насцярожаных, прымоўклых людзей. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)