пчалі́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пчалі́ны |
пчалі́ная |
пчалі́нае |
пчалі́ныя |
| Р. |
пчалі́нага |
пчалі́най пчалі́нае |
пчалі́нага |
пчалі́ных |
| Д. |
пчалі́наму |
пчалі́най |
пчалі́наму |
пчалі́ным |
| В. |
пчалі́ны (неадуш.) пчалі́нага (адуш.) |
пчалі́ную |
пчалі́нае |
пчалі́ныя (неадуш.) пчалі́ных (адуш.) |
| Т. |
пчалі́ным |
пчалі́най пчалі́наю |
пчалі́ным |
пчалі́нымі |
| М. |
пчалі́ным |
пчалі́най |
пчалі́ным |
пчалі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пчалі́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пчалі́ны |
пчалі́ная |
пчалі́нае |
пчалі́ныя |
| Р. |
пчалі́нага |
пчалі́най пчалі́нае |
пчалі́нага |
пчалі́ных |
| Д. |
пчалі́наму |
пчалі́най |
пчалі́наму |
пчалі́ным |
| В. |
пчалі́ны (неадуш.) пчалі́нага (адуш.) |
пчалі́ную |
пчалі́нае |
пчалі́ныя (неадуш.) пчалі́ных (адуш.) |
| Т. |
пчалі́ным |
пчалі́най пчалі́наю |
пчалі́ным |
пчалі́нымі |
| М. |
пчалі́ным |
пчалі́най |
пчалі́ным |
пчалі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пчалі́ны пчели́ный;
○ ~нае малачко́ — пчели́ное молочко́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пчалі́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пчалы. Пчаліны мёд. Пчаліны рой. Пчаліная калода. Пчаліны звон.
2. у знач. наз. пчалі́ныя, ‑ых. Група сямействаў джаланосных насякомых атрада перапончатакрылых, да якой адносяцца пчала, чмель і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пчала́, -ы́, мн. пчо́лы і (з ліч. 2, 3, 4) пчалы́, пчол, ж.
Насякомае, якое перапрацоўвае кветкавы нектар на мёд.
|| памянш. пчо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
|| прым. пчалі́ны, -ая, -ае.
Пчалінае малачко (сакрэт слінных залоз рабочых пчол, якім яны выкормліваюць лічынак на пэўнай стадыі развіцця; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вуза́
‘пчаліны клей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вуза́ |
| Р. |
вузы́ |
| Д. |
вузе́ |
| В. |
вузу́ |
| Т. |
вузо́й вузо́ю |
| М. |
вузе́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
раё́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж.
Абцягнутая тканінай лубянка, у якую збіраюць пчаліны рой для перасадкі ў новы вулей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вуза́, ‑ы, ж.
Пчаліны клей; пропаліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)