пчалі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пчалі́ны пчалі́ная пчалі́нае пчалі́ныя
Р. пчалі́нага пчалі́най
пчалі́нае
пчалі́нага пчалі́ных
Д. пчалі́наму пчалі́най пчалі́наму пчалі́ным
В. пчалі́ны (неадуш.)
пчалі́нага (адуш.)
пчалі́ную пчалі́нае пчалі́ныя (неадуш.)
пчалі́ных (адуш.)
Т. пчалі́ным пчалі́най
пчалі́наю
пчалі́ным пчалі́нымі
М. пчалі́ным пчалі́най пчалі́ным пчалі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пчалі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пчалі́ны пчалі́ная пчалі́нае пчалі́ныя
Р. пчалі́нага пчалі́най
пчалі́нае
пчалі́нага пчалі́ных
Д. пчалі́наму пчалі́най пчалі́наму пчалі́ным
В. пчалі́ны (неадуш.)
пчалі́нага (адуш.)
пчалі́ную пчалі́нае пчалі́ныя (неадуш.)
пчалі́ных (адуш.)
Т. пчалі́ным пчалі́най
пчалі́наю
пчалі́ным пчалі́нымі
М. пчалі́ным пчалі́най пчалі́ным пчалі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пчалі́ны пчели́ный;

~нае малачко́ — пчели́ное молочко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пчалі́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пчалы. Пчаліны мёд. Пчаліны рой. Пчаліная калода. Пчаліны звон.

2. у знач. наз. пчалі́ныя, ‑ых. Група сямействаў джаланосных насякомых атрада перапончатакрылых, да якой адносяцца пчала, чмель і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчала́, -ы́, мн. пчо́лы і (з ліч. 2, 3, 4) пчалы́, пчол, ж.

Насякомае, якое перапрацоўвае кветкавы нектар на мёд.

|| памянш. пчо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

|| прым. пчалі́ны, -ая, -ае.

Пчалінае малачко (сакрэт слінных залоз рабочых пчол, якім яны выкормліваюць лічынак на пэўнай стадыі развіцця; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пчели́ный пчалі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пче́льный пчалі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуза́

пчаліны клей’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вуза́
Р. вузы́
Д. вузе́
В. вузу́
Т. вузо́й
вузо́ю
М. вузе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раё́ўня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Абцягнутая тканінай лубянка, у якую збіраюць пчаліны рой для перасадкі ў новы вулей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуза́, ‑ы, ж.

Пчаліны клей; пропаліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)