пчалае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пчалае́д пчалае́ды
Р. пчалае́да пчалае́даў
Д. пчалае́ду пчалае́дам
В. пчалае́да пчалае́даў
Т. пчалае́дам пчалае́дамі
М. пчалае́дзе пчалае́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пчалае́д м., зоол. пчелое́д, щур

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пчалае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Драпежная птушка сямейства ястрабіных, якая корміцца насякомымі, галоўным чынам пчоламі; асаед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчелое́д зоол. пчалае́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)