пчалаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пчалаво́дчы пчалаво́дчая пчалаво́дчае пчалаво́дчыя
Р. пчалаво́дчага пчалаво́дчай
пчалаво́дчае
пчалаво́дчага пчалаво́дчых
Д. пчалаво́дчаму пчалаво́дчай пчалаво́дчаму пчалаво́дчым
В. пчалаво́дчы (неадуш.)
пчалаво́дчага (адуш.)
пчалаво́дчую пчалаво́дчае пчалаво́дчыя (неадуш.)
пчалаво́дчых (адуш.)
Т. пчалаво́дчым пчалаво́дчай
пчалаво́дчаю
пчалаво́дчым пчалаво́дчымі
М. пчалаво́дчым пчалаво́дчай пчалаво́дчым пчалаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пчалаво́дчы, см. пчаля́рскі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пчалаво́дчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пчалаводства, звязаны з ім. Пчалаводчы інвентар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчалаво́дства, -а, н.

Тое, што і пчалярства.

|| прым. пчалаво́дны, -ая, -ае і пчалаво́дчы, -ая, -ае.

Пчалаводны інвентар.

Пчалаводчая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)