пушы́сты, -ая, -ае.

1. Пакрыты мяккім густым пухам, мяккай шэрсцю.

П. кот.

2. Вельмі мяккі, лёгкі.

Пушыстыя валасы.

|| наз. пушы́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пушы́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пушы́сты пушы́стая пушы́стае пушы́стыя
Р. пушы́стага пушы́стай
пушы́стае		 пушы́стага пушы́стых
Д. пушы́стаму пушы́стай пушы́стаму пушы́стым
В. пушы́сты (неадуш.)
пушы́стага (адуш.)		 пушы́стую пушы́стае пушы́стыя (неадуш.)
пушы́стых (адуш.)
Т. пушы́стым пушы́стай
пушы́стаю		 пушы́стым пушы́стымі
М. пушы́стым пушы́стай пушы́стым пушы́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пушы́сты пуши́стый; пы́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пушы́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Пакрыты мяккім пухам або шэрсцю. Пушысты кот. Пушысты хвост. □ [Дзядзька Гэмаль] паказаў нам шкуркі пясцоў і лісаў. Якія яны былі прыгожыя, пушыстыя! Бяганская.

2. Лёгкі, вельмі мяккі. Пасмачка пушыстых Тоніных валасоў выбілася з-пад заляпанай мелам касынкі. Даніленка. Дарога ў пушыстым снезе, сонечная, іскрыстая, усё глыбей вяла Андрэя ў лес. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варсі́ніста-пушы́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варсі́ніста-пушы́сты варсі́ніста-пушы́стая варсі́ніста-пушы́стае варсі́ніста-пушы́стыя
Р. варсі́ніста-пушы́стага варсі́ніста-пушы́стай
варсі́ніста-пушы́стае		 варсі́ніста-пушы́стага варсі́ніста-пушы́стых
Д. варсі́ніста-пушы́стаму варсі́ніста-пушы́стай варсі́ніста-пушы́стаму варсі́ніста-пушы́стым
В. варсі́ніста-пушы́сты (неадуш.)
варсі́ніста-пушы́стага (адуш.)		 варсі́ніста-пушы́стую варсі́ніста-пушы́стае варсі́ніста-пушы́стыя (неадуш.)
варсі́ніста-пушы́стых (адуш.)
Т. варсі́ніста-пушы́стым варсі́ніста-пушы́стай
варсі́ніста-пушы́стаю		 варсі́ніста-пушы́стым варсі́ніста-пушы́стымі
М. варсі́ніста-пушы́стым варсі́ніста-пушы́стай варсі́ніста-пушы́стым варсі́ніста-пушы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пу́хкі, -ая, -ае.

Мяккі, пушысты.

Пухкая падушка.

|| наз. пу́хкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кудзе́лісты, -ая, -ае.

Падобны на кудзелю, пушысты, лахматы.

Кудзелістыя ніткі.

|| наз. кудзе́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуши́стый пушы́сты; (мягкий) пу́хкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пухна́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Пушысты, мяккі.

Пухнаты коцік.

Пухнатая шапачка.

2. Поўны, пухлы.

П. тварык.

|| наз. пухна́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыпу́чы, -ая, -ае.

1. Тое, што і сыпкі.

С. пясок.

2. Які рассыпаецца; пушысты, лёгкі (пра валасы).

Пасля мыцця валасы робяцца сыпучымі.

|| наз. сыпу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)