пу́шта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пу́шта
Р. пу́шты
Д. пу́шце
В. пу́шту
Т. пу́штай
пу́штаю
М. пу́шце

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пу́шта геогр. пу́шта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́шта, ‑ы, ж.

Назва травяністага лесастэпу ў Венгрыі.

[Венг. puszta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)