пуці́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пуці́нны |
пуці́нная |
пуці́ннае |
пуці́нныя |
| Р. |
пуці́ннага |
пуці́ннай
пуці́ннае |
пуці́ннага |
пуці́нных |
| Д. |
пуці́ннаму |
пуці́ннай |
пуці́ннаму |
пуці́нным |
| В. |
пуці́нны (неадуш.)
пуці́ннага (адуш.) |
пуці́нную |
пуці́ннае |
пуці́нныя (неадуш.)
пуці́нных (адуш.) |
| Т. |
пуці́нным |
пуці́ннай
пуці́ннаю |
пуці́нным |
пуці́ннымі |
| М. |
пуці́нным |
пуці́ннай |
пуці́нным |
пуці́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пуці́на, -ы, ж.
1. Сезон масавай лоўлі рыбы.
Зімовая п.
2. мн. -ы, -цін. Тое, што і пуцявіна (паэт.).
|| прым. пуці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)