пуцё́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пуцё́вачны |
пуцё́вачная |
пуцё́вачнае |
пуцё́вачныя |
| Р. |
пуцё́вачнага |
пуцё́вачнай пуцё́вачнае |
пуцё́вачнага |
пуцё́вачных |
| Д. |
пуцё́вачнаму |
пуцё́вачнай |
пуцё́вачнаму |
пуцё́вачным |
| В. |
пуцё́вачны |
пуцё́вачную |
пуцё́вачнае |
пуцё́вачныя |
| Т. |
пуцё́вачным |
пуцё́вачнай пуцё́вачнаю |
пуцё́вачным |
пуцё́вачнымі |
| М. |
пуцё́вачным |
пуцё́вачнай |
пуцё́вачным |
пуцё́вачных |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пуцёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цёвак, ж.
1. Афіцыйны дакумент, які выдаецца асобе пры накіраванні куды-н.
П. ў санаторый.
Турысцкая п.
2. Лісток у вадзіцеляў транспарту з указаннем маршруту і задання (спец.).
◊
Пуцёўка ў жыццё — пра які-н. паваротны момант у жыцці, які дае магчымасць займацца карыснай працоўнай дзейнасцю.
|| прым. пуцёвачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)