пуцё́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пуцё́вачны пуцё́вачная пуцё́вачнае пуцё́вачныя
Р. пуцё́вачнага пуцё́вачнай
пуцё́вачнае
пуцё́вачнага пуцё́вачных
Д. пуцё́вачнаму пуцё́вачнай пуцё́вачнаму пуцё́вачным
В. пуцё́вачны пуцё́вачную пуцё́вачнае пуцё́вачныя
Т. пуцё́вачным пуцё́вачнай
пуцё́вачнаю
пуцё́вачным пуцё́вачнымі
М. пуцё́вачным пуцё́вачнай пуцё́вачным пуцё́вачных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пуцёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цёвак, ж.

1. Афіцыйны дакумент, які выдаецца асобе пры накіраванні куды-н.

П. ў санаторый.

Турысцкая п.

2. Лісток у вадзіцеляў транспарту з указаннем маршруту і задання (спец.).

Пуцёўка ў жыццё — пра які-н. паваротны момант у жыцці, які дае магчымасць займацца карыснай працоўнай дзейнасцю.

|| прым. пуцёвачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)