пухі́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пухі́рны пухі́рная пухі́рнае пухі́рныя
Р. пухі́рнага пухі́рнай
пухі́рнае		 пухі́рнага пухі́рных
Д. пухі́рнаму пухі́рнай пухі́рнаму пухі́рным
В. пухі́рны пухі́рную пухі́рнае пухі́рныя
Т. пухі́рным пухі́рнай
пухі́рнаю		 пухі́рным пухі́рнымі
М. пухі́рным пухі́рнай пухі́рным пухі́рных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пухі́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Балючае ўздутае месца на скуры.

П. ад апёку.

2. Тое, што і пузыр (у 1 знач.).

Пухіры на вадзе.

|| прым. пухі́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)