пухае́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пухае́д пухае́ды
Р. пухае́да пухае́даў
Д. пухае́ду пухае́дам
В. пухае́да пухае́даў
Т. пухае́дам пухае́дамі
М. пухае́дзе пухае́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пухае́д м., зоол. пухое́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пухае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Бяскрылае насякомае-паразіт, якое корміцца пухам і валасамі, паразітуючы на птушках, радзей на іншых жывёлах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пухое́д зоол. пухае́д, -да м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)