путчы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. путчы́зм
Р. путчы́зму
Д. путчы́зму
В. путчы́зм
Т. путчы́змам
М. путчы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

путчы́зм, -му м., полит. путчи́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

путчы́зм, ‑у, м.

Палітыка путчаў; арганізацыя путчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

путчи́зм полит. путчы́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)