путе́ец разг.

1. тра́нспартнік, -ка м.; (железнодорожник) чыгу́начнік, -ка м.;

2. (работник службы пути) пуцяві́к, род. пуцевіка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чыгу́начнік м. железнодоро́жник; путе́ец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуце́ец (род. пуце́йца) м., ж.-д., разг. путе́ец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)