пустэ́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пустэ́чны пустэ́чная пустэ́чнае пустэ́чныя
Р. пустэ́чнага пустэ́чнай
пустэ́чнае		 пустэ́чнага пустэ́чных
Д. пустэ́чнаму пустэ́чнай пустэ́чнаму пустэ́чным
В. пустэ́чны (неадуш.)
пустэ́чнага (адуш.)		 пустэ́чную пустэ́чнае пустэ́чныя (неадуш.)
пустэ́чных (адуш.)
Т. пустэ́чным пустэ́чнай
пустэ́чнаю		 пустэ́чным пустэ́чнымі
М. пустэ́чным пустэ́чнай пустэ́чным пустэ́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пустэ́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пустэ́чны пустэ́чная пустэ́чнае пустэ́чныя
Р. пустэ́чнага пустэ́чнай
пустэ́чнае		 пустэ́чнага пустэ́чных
Д. пустэ́чнаму пустэ́чнай пустэ́чнаму пустэ́чным
В. пустэ́чны (неадуш.)
пустэ́чнага (адуш.)		 пустэ́чную пустэ́чнае пустэ́чныя (неадуш.)
пустэ́чных (адуш.)
Т. пустэ́чным пустэ́чнай
пустэ́чнаю		 пустэ́чным пустэ́чнымі
М. пустэ́чным пустэ́чнай пустэ́чным пустэ́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пустэ́ча, -ы, ж. (разм.).

1. Тое, што і пустата (у 1 і 2 знач.).

П. ў бараках. П. ў сэрцы (перан.).

2. Тое, што і пустка (у 1 знач.).

П., зарослая палыном.

|| прым. пустэ́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)