пуска́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пуска́нне |
| Р. |
пуска́ння |
| Д. |
пуска́нню |
| В. |
пуска́нне |
| Т. |
пуска́ннем |
| М. |
пуска́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
откры́тие
1. (действие) адчыне́нне, -ння ср.; неоконч. адчыня́нне, -ння ср., адкрыва́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср., распачына́нне, -ння ср.; адкрыццё, -цця́ ср.; неоконч. адкрыва́нне, -ння ср.; пуск, род. пу́ску м.; неоконч. пуска́нне, -ння ср.; выкрыццё, -цця́ ср.; неоконч. выкрыва́нне, -ння ср., выяўле́нне, -ння ср.; см. открыва́ть;
2. (научное и т. п.) адкрыццё, -цця́ ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)