пурпуро́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пурпуро́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пурпуро́ва-зялёны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пурпуро́ва-зялёны пурпуро́ва-зялёная пурпуро́ва-зялёнае пурпуро́ва-зялёныя
Р. пурпуро́ва-зялёнага пурпуро́ва-зялёнай
пурпуро́ва-зялёнае
пурпуро́ва-зялёнага пурпуро́ва-зялёных
Д. пурпуро́ва-зялёнаму пурпуро́ва-зялёнай пурпуро́ва-зялёнаму пурпуро́ва-зялёным
В. пурпуро́ва-зялёны (неадуш.)
пурпуро́ва-зялёнага (адуш.)
пурпуро́ва-зялёную пурпуро́ва-зялёнае пурпуро́ва-зялёныя (неадуш.)
пурпуро́ва-зялёных (адуш.)
Т. пурпуро́ва-зялёным пурпуро́ва-зялёнай
пурпуро́ва-зялёнаю
пурпуро́ва-зялёным пурпуро́ва-зялёнымі
М. пурпуро́ва-зялёным пурпуро́ва-зялёнай пурпуро́ва-зялёным пурпуро́ва-зялёных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пурпуро́ва-фіяле́тавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пурпуро́ва-фіяле́тавы пурпуро́ва-фіяле́тавая пурпуро́ва-фіяле́тавае пурпуро́ва-фіяле́тавыя
Р. пурпуро́ва-фіяле́тавага пурпуро́ва-фіяле́тавай
пурпуро́ва-фіяле́тавае
пурпуро́ва-фіяле́тавага пурпуро́ва-фіяле́тавых
Д. пурпуро́ва-фіяле́таваму пурпуро́ва-фіяле́тавай пурпуро́ва-фіяле́таваму пурпуро́ва-фіяле́тавым
В. пурпуро́ва-фіяле́тавы (неадуш.)
пурпуро́ва-фіяле́тавага (адуш.)
пурпуро́ва-фіяле́тавую пурпуро́ва-фіяле́тавае пурпуро́ва-фіяле́тавыя (неадуш.)
пурпуро́ва-фіяле́тавых (адуш.)
Т. пурпуро́ва-фіяле́тавым пурпуро́ва-фіяле́тавай
пурпуро́ва-фіяле́таваю
пурпуро́ва-фіяле́тавым пурпуро́ва-фіяле́тавымі
М. пурпуро́ва-фіяле́тавым пурпуро́ва-фіяле́тавай пурпуро́ва-фіяле́тавым пурпуро́ва-фіяле́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пурпуро́вао́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пурпуро́вао́рны пурпуро́вао́рная пурпуро́вао́рнае пурпуро́вао́рныя
Р. пурпуро́вао́рнага пурпуро́вао́рнай
пурпуро́вао́рнае
пурпуро́вао́рнага пурпуро́вао́рных
Д. пурпуро́вао́рнаму пурпуро́вао́рнай пурпуро́вао́рнаму пурпуро́вао́рным
В. пурпуро́вао́рны (неадуш.)
пурпуро́вао́рнага (адуш.)
пурпуро́вао́рную пурпуро́вао́рнае пурпуро́вао́рныя (неадуш.)
пурпуро́вао́рных (адуш.)
Т. пурпуро́вао́рным пурпуро́вао́рнай
пурпуро́вао́рнаю
пурпуро́вао́рным пурпуро́вао́рнымі
М. пурпуро́вао́рным пурпуро́вао́рнай пурпуро́вао́рным пурпуро́вао́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пурпуро́ва-чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пурпуро́ва-чырво́ны пурпуро́ва-чырво́ная пурпуро́ва-чырво́нае пурпуро́ва-чырво́ныя
Р. пурпуро́ва-чырво́нага пурпуро́ва-чырво́най
пурпуро́ва-чырво́нае
пурпуро́ва-чырво́нага пурпуро́ва-чырво́ных
Д. пурпуро́ва-чырво́наму пурпуро́ва-чырво́най пурпуро́ва-чырво́наму пурпуро́ва-чырво́ным
В. пурпуро́ва-чырво́ны (неадуш.)
пурпуро́ва-чырво́нага (адуш.)
пурпуро́ва-чырво́ную пурпуро́ва-чырво́нае пурпуро́ва-чырво́ныя (неадуш.)
пурпуро́ва-чырво́ных (адуш.)
Т. пурпуро́ва-чырво́ным пурпуро́ва-чырво́най
пурпуро́ва-чырво́наю
пурпуро́ва-чырво́ным пурпуро́ва-чырво́нымі
М. пурпуро́ва-чырво́ным пурпуро́ва-чырво́най пурпуро́ва-чырво́ным пурпуро́ва-чырво́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пурпурна-... і пурпурова-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) пурпурны, пурпуровы, з пурпурным адценнем, напр.: пурпурна-малінавы, пурпурна-ружовы, пурпурова-фіялетавы, пурпурна-чырвоны;

2) пурпурны, пурпуровы ў спалучэнні з іншым асобным колерам, напр.: пурпурна-сіні, пурпурова-чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зя́бер, ‑бру, м.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства губакветных з жоўтымі ці пурпурова-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чартапало́х, -у, Мо́се, м.

Шматгадовая калючая расліна сямейства складанакветных з перыстарассечаным лісцем і пурпурова-сінімі кветкамі.

Каля паркана буяў ч.

|| прым. чартапало́хавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ві́шня (БРС, Касп., Бяльк., Кіс., Бес., КТС). Рус. ви́шня, укр. ви́шня, балг. вишня, серб.-харв. ви̏шња, славен. vȋšnja, чэш. višně, славац. višňa, польск. wiśnia, в.-луж. wišeń, н.-луж. wišńa. Прасл. *višьnʼa ’вішня’. Слова няяснага паходжання. Параўноўваецца са ст.-в.-ням. wîhsila, с.-в.-ням. wîhsel ’чарэшня’ і далей з лац. viscum, грэч. ἰξός (< *uiks) ’птушыны клей’ (таму што клей з вішні ўжываўся як птушыны клей) (Літаратуру гл. Фасмер, 1, 325). Іншыя даследчыкі (Г. Майер, Alb. Wb., 473 і наст.; Фасмер, ИОРЯС, 12, 2, 225; Гр.-сл. эт., 44; Шрадер, 17, 30) лічаць гэта слова запазычаннем з грэч. βύσσινοςпурпурова-чырвоны’. Параўн., напрыклад, назву фарбы ў ст.-рус. вишъневый, вишьнявый (вишньневъ бархатъ). Махэк₂ (692) лічыць гэта слова праеўрапейскім. Балтыйскія адпаведнікі запазычаны са славянскіх моў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)