пупо́чак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пупо́чак |
пупо́чкі |
| Р. |
пупо́чка |
пупо́чкаў |
| Д. |
пупо́чку |
пупо́чкам |
| В. |
пупо́чак |
пупо́чкі |
| Т. |
пупо́чкам |
пупо́чкамі |
| М. |
пупо́чку |
пупо́чках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пупо́к, -пка́, мн. -пкі́, -пко́ў, м.
1. Тое, што і пуп (у 1 і 2 знач.).
2. Невялікі акруглы выступ.
Кепка з пупком.
|| памянш. пупо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў м.
|| прым. пупко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.) і пупо́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Пупочная грыжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)