пуні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пуні́чны пуні́чная пуні́чнае пуні́чныя
Р. пуні́чнага пуні́чнай
пуні́чнае		 пуні́чнага пуні́чных
Д. пуні́чнаму пуні́чнай пуні́чнаму пуні́чным
В. пуні́чны (неадуш.)
пуні́чнага (адуш.)		 пуні́чную пуні́чнае пуні́чныя (неадуш.)
пуні́чных (адуш.)
Т. пуні́чным пуні́чнай
пуні́чнаю		 пуні́чным пуні́чнымі
М. пуні́чным пуні́чнай пуні́чным пуні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пуні́чны ист. пуни́ческий;

~ныя во́йны — пуни́ческие во́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуни́ческий ист. пуні́чны;

пуни́ческие во́йны пуні́чныя во́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)