◎ Пу́нтамі ’часам, перыядамі’: пуншамі прыстае хвароба (Цых.), ’час ад часу, прыступамі’ (іўеў., Сл. ПЗБ) ’з перапынкамі’ (валож., ЛА, 2; Сцяц., Жд. 3), параўн. літ. punktais ’тс’. Да пунт (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пу́нты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́нты
Р. Пу́нтаў
Д. Пу́нтам
В. Пу́нты
Т. Пу́нтамі
М. Пу́нтах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)