пункці́рны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пункці́рны |
пункці́рная |
пункці́рнае |
пункці́рныя |
| Р. |
пункці́рнага |
пункці́рнай пункці́рнае |
пункці́рнага |
пункці́рных |
| Д. |
пункці́рнаму |
пункці́рнай |
пункці́рнаму |
пункці́рным |
| В. |
пункці́рны (неадуш.) пункці́рнага (адуш.) |
пункці́рную |
пункці́рнае |
пункці́рныя (неадуш.) пункці́рных (адуш.) |
| Т. |
пункці́рным |
пункці́рнай пункці́рнаю |
пункці́рным |
пункці́рнымі |
| М. |
пункці́рным |
пункці́рнай |
пункці́рным |
пункці́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пункці́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пункці́рны |
пункці́рная |
пункці́рнае |
пункці́рныя |
| Р. |
пункці́рнага |
пункці́рнай пункці́рнае |
пункці́рнага |
пункці́рных |
| Д. |
пункці́рнаму |
пункці́рнай |
пункці́рнаму |
пункці́рным |
| В. |
пункці́рны (неадуш.) пункці́рнага (адуш.) |
пункці́рную |
пункці́рнае |
пункці́рныя (неадуш.) пункці́рных (адуш.) |
| Т. |
пункці́рным |
пункці́рнай пункці́рнаю |
пункці́рным |
пункці́рнымі |
| М. |
пункці́рным |
пункці́рнай |
пункці́рным |
пункці́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пункці́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пункціру, з’яўляецца пункцірам. Пункцірная лінія. // перан. Ледзь акрэслены, зроблены ў агульных рысах, накідах. У гэтых фразах Багдановічу сапраўды, дзе тэзісна, дзе пункцірна, удалося акрэсліць атмасферу палітычнай барацьбы і культурнага жыцця ў Беларусі першых дзесяцігоддзяў XVI ст. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)