пу́нкт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пу́нкт пу́нкты
Р. пу́нкта пу́нктаў
Д. пу́нкту пу́нктам
В. пу́нкт пу́нкты
Т. пу́нктам пу́нктамі
М. пу́нкце пу́нктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адрэ́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго-н., адцінак.

А. дошкі.

2. Частка чаго-н., што вымяраецца ў прасторы або часе.

А. шляху.

○

Адрэзак прамой — мноства (частка прамой), якое складаецца з двух розных пунктаў і ўсіх пунктаў, якія ляжаць паміж імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Прыпісаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. дапрызыўнікаў да прызыўных пунктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасярэ́дзіне, прысл. і прыназ. з Р.

У сярэдзіне, на аднолькавай адлегласці ад двух пунктаў, прадметаў.

Стаяць п.

П. пакоя стаяў стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нуль-пу́нкт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нуль-пу́нкт нуль-пу́нкты
Р. нуль-пу́нкта нуль-пу́нктаў
Д. нуль-пу́нкту нуль-пу́нктам
В. нуль-пу́нкт нуль-пу́нкты
Т. нуль-пу́нктам нуль-пу́нктамі
М. нуль-пу́нкце нуль-пу́нктах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фікс-пу́нкт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фікс-пу́нкт фікс-пу́нкты
Р. фікс-пу́нкта фікс-пу́нктаў
Д. фікс-пу́нкту фікс-пу́нктам
В. фікс-пу́нкт фікс-пу́нкты
Т. фікс-пу́нктам фікс-пу́нктамі
М. фікс-пу́нкце фікс-пу́нктах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

блок-пу́нкт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блок-пу́нкт блок-пу́нкты
Р. блок-пу́нкта блок-пу́нктаў
Д. блок-пу́нкту блок-пу́нктам
В. блок-пу́нкт блок-пу́нкты
Т. блок-пу́нктам блок-пу́нктамі
М. блок-пу́нкце блок-пу́нктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даўгата́, -ы́, ДМ -гаце́, мн. -го́ты, -го́т, ж.

Геаграфічная каардыната, якая вызначае месца пунктаў на паверхні Зямлі адносна пачатковага мерыдыяна.

Заходнія даўготы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нівелі́р, ‑а, м.

Спец. Геадэзічны інструмент для вызначэння вышыні розных пунктаў зямной паверхні.

[Фр. niveler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айкані́мія, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць уласных назваў населеных пунктаў пэўнай тэрыторыі. Айканімія Міншчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)