пульса́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пульса́р пульса́ры
Р. пульса́ра пульса́раў
Д. пульса́ру пульса́рам
В. пульса́р пульса́ры
Т. пульса́рам пульса́рамі
М. пульса́ры пульса́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пульса́р м., физ., астр. пульса́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пульса́р физ. пульса́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пульса́р, ‑а, м.

Нябеснае цела, якое дае хуткаперыядычнае выпрамяненне (радыёхвалевага, рэнтгенаўскага ці аптычна-рэнтгенаўскага дыяпазонаў).

[Ад англ. pulse — імпульс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)