◎ Пу́кала ’пухір у рыбы’ (ЛА, 1). Ад гукапераймальнага пук! (гл. пукі) ці дзеяслова пу́каць ’лопаць, разрывацца з трэскам’, гл. нукаць j.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пу́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пу́каю пу́каем
2-я ас. пу́каеш пу́каеце
3-я ас. пу́кае пу́каюць
Прошлы час
м. пу́каў пу́калі
ж. пу́кала
н. пу́кала
Загадны лад
2-я ас. пу́кай пу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)