Пугляі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пугляі́
Р. Пугляё́ў
Д. Пугляя́м
В. Пугляі́
Т. Пугляя́мі
М. Пугляя́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

святкава́цца, ‑куецца; незак.

1. Урачыста адзначацца. Яшчэ з дзён Віцебскай вобласці ў Мінску, як святкаваўся юбілей рэспублікі, засела недзе ў маёй душы стрэмка-думка: завітаць калі-небудзь на Аршаншчыну, у вёску Пугляі. «ЛіМ».

2. Зал. да святкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)