прыметнік, прыналежны
| пугачо́ва | пугачо́ва | пугачо́вы | ||
| пугачо́ва | пугачо́вай пугачо́вае |
пугачо́вага | пугачо́вых | |
| пугачо́ва | пугачо́вай | пугачо́ваму | пугачо́вым | |
пугачо́ва |
пугачо́ву | пугачо́ва | пугачо́вы | |
| пугачо́вым | пугачо́вай пугачо́ваю |
пугачо́вым | пугачо́вымі | |
| пугачо́вым | пугачо́вай | пугачо́вым | пугачо́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Які належыць пугачу 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуга́ч
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пуга́ч | пугачы́ | |
| пугача́ | ||
| пугачу́ | пугача́м | |
| пугача́ | ||
| пугачо́м | пугача́мі | |
| пугачы́ | пугача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Пугачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Пугачы́ | |
| Пугача́м | |
| Пугачы́ | |
| Пугача́мі | |
| Пугача́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пуга́ч
‘цацачны пісталет’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пуга́ч | пугачы́ | |
| пугача́ | ||
| пугачу́ | пугача́м | |
| пуга́ч | пугачы́ | |
| пугачо́м | пугача́мі | |
| пугачы́ | пугача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)