назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Пугачо́ву | |
| Пугачо́вам | |
| Пугачо́ве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікпугачо́ў
прыметнік, прыналежны
| пугачо́ў | пугачо́вы | |||
| пугачо́вай пугачо́вае |
пугачо́вага | пугачо́вых | ||
| пугачо́вай | пугачо́ваму | пугачо́вым | ||
| пугачо́ў |
пугачо́ву | пугачо́вы | ||
| пугачо́вым | пугачо́вай пугачо́ваю |
пугачо́вым | пугачо́вымі | |
| пугачо́вым | пугачо́вай | пугачо́вым | пугачо́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пугачо́ў, ‑чова.
Які належыць пугачу 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)