пу́гало
1. пу́дзіла, -ла ср., пу́жала, -ла ср.;
2. перен. пу́дзіла, -ла ср., пу́жала, -ла ср., страшы́дла, -ла ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пу́жала ср. пу́гало, чу́чело
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патаро́ча ж., уст., обл. пу́гало ср., чу́чело ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страшы́дла ср., разг. страши́лище, чудо́вище;
2. перен. пу́гало, чу́чело
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пу́дзіла ср.
1. пу́гало, чу́чело;
2. перен., бран. чу́чело;
◊ п. гаро́хавае — чу́чело горо́ховое
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пу́гала ’пудзіла’: адзеўса, як пу́гало (гродз., Цыхун, вусн. паведамл.); пуга́ла ’тс’ (Др.-Падб.). Калі гэта не позняе запазычанне (у часы бежанства) з рус. пу́гало (ад пуга́ть ’палохаць’), то магчыма сувязь з дзеясловам тыпу ўкр. дыял. опу́гатися ’цёпла апрануцца, шмат надзець на сябе’, значэнне якога Пятлёва (Этимология–1985, 18) тлумачыць як ’апрануць на сябе столькі, што стаць падобным на шар, камяк’, і гэта дазваляе выводзіць дзеяслоў ад назоўніка пу́га з абагульненым значэннем ’патаўшчэнне, пукатасць’, суадносным з лат. pàuga ’падушка, мяккая падкладка хамута’, paugas ’хамут’, ст.-інд. pūgas ’куча, мноства, тлум’ і пад. (Фасмер, 3, 399). Параўн. пугі (гл.), пужала.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
страхо́цце ср., разг.
1. страши́лище, чудо́вище; (перен. — ещё) пу́гало, чу́чело;
2. в знач. сказ. у́жас м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чу́чело
1. пу́дзіла, -ла ср., чу́чала, -ла ср.;
2. (пугало) пу́дзіла, -ла ср.;
3. перен., бран. пу́дзіла, -ла ср.;
◊
чу́чело горо́ховое хоць у кано́плі стаўля́й; патаро́ча салапа́тая;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)