пта́шачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пта́шачка пта́шачкі
Р. пта́шачкі пта́шачак
Д. пта́шачцы пта́шачкам
В. пта́шачку пта́шачак
Т. пта́шачкай
пта́шачкаю
пта́шачкамі
М. пта́шачцы пта́шачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пта́шачка ж. пта́шка, пичу́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пта́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Дробная птушка.

|| памянш. пта́шачка, -і, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пта́шачка (пташэчка) ’фігурка ў вільчыку франтона саламянай страхі’ (ТС). Да папярэдняга слова; па аналогіі з птушкамі, якія сядзяць на страсе; параўн. рус. конёк ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пичу́жка ласк. пта́шачка, -кі ж., пту́шачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)