псіхану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
псіхану́ |
псіханё́м |
| 2-я ас. |
псіхане́ш |
псіханяце́ |
| 3-я ас. |
псіхане́ |
псіхану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
псіхану́ў |
псіхану́лі |
| ж. |
псіхану́ла |
| н. |
псіхану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
псіхані́ |
псіхані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
псіхану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псіхава́ць, псіху́ю, псіху́еш, псіху́е; псіху́й; незак. (разм.).
Траціць псіхічную раўнавагу; праяўляць нервознасць.
|| аднакр. псіхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)