псіхаге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхаге́нны |
псіхаге́нная |
псіхаге́ннае |
псіхаге́нныя |
| Р. |
псіхаге́ннага |
псіхаге́ннай
псіхаге́ннае |
псіхаге́ннага |
псіхаге́нных |
| Д. |
псіхаге́ннаму |
псіхаге́ннай |
псіхаге́ннаму |
псіхаге́нным |
| В. |
псіхаге́нны (неадуш.)
псіхаге́ннага (адуш.) |
псіхаге́нную |
псіхаге́ннае |
псіхаге́нныя (неадуш.)
псіхаге́нных (адуш.) |
| Т. |
псіхаге́нным |
псіхаге́ннай
псіхаге́ннаю |
псіхаге́нным |
псіхаге́ннымі |
| М. |
псіхаге́нным |
псіхаге́ннай |
псіхаге́нным |
псіхаге́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
психоге́нный псіхаге́нны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
псіха...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які мае адносіны да псіхікі, псіхалогіі (у 2 і 3 знач.), напр.: псіхааналіз, псіхагенны, псіхагігіена, псіханеўроз, псіхатэрапія;
2) які мае адносіны да псіхіятрыі, псіхалогіі (у 1 знач.), напр.: псіханеўралогія, псіхафармакалогія, псіхафізіялогія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)