псіха...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да псіхікі, псіхалогіі (у 2 і 3 знач.), напр.: псіхааналіз, псіхагенны, псіхагігіена, псіханеўроз, псіхатэрапія;

2) які мае адносіны да псіхіятрыі, псіхалогіі (у 1 знач.), напр.: псіханеўралогія, псіхафармакалогія, псіхафізіялогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псіха...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: «які мае адносіны да псіхікі», напрыклад: пcіхаідэалогія, псіхааналіз, псіхатэрапія.

[Ад грэч. psychē — душа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псі́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. псі́х псі́хі
Р. псі́ха псі́хаў
Д. псі́ху псі́хам
В. псі́ха псі́хаў
Т. псі́хам псі́хамі
М. псі́ху псі́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

псих прост. псіх, род. псі́ха м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)