псі́ны
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псі́ны |
псі́ная |
псі́нае |
псі́ныя |
| Р. |
псі́нага |
псі́най псі́нае |
псі́нага |
псі́ных |
| Д. |
псі́наму |
псі́най |
псі́наму |
псі́ным |
| В. |
псі́ны (неадуш.) псі́нага (адуш.) |
псі́ную |
псі́нае |
псі́ныя (неадуш.) псі́ных (адуш.) |
| Т. |
псі́ным |
псі́най псі́наю |
псі́ным |
псі́нымі |
| М. |
псі́ным |
псі́най |
псі́ным |
псі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псі́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псі́ны |
псі́ная |
псі́нае |
псі́ныя |
| Р. |
псі́нага |
псі́най псі́нае |
псі́нага |
псі́ных |
| Д. |
псі́наму |
псі́най |
псі́наму |
псі́ным |
| В. |
псі́ны (неадуш.) псі́нага (адуш.) |
псі́ную |
псі́нае |
псі́ныя (неадуш.) псі́ных (адуш.) |
| Т. |
псі́ным |
псі́най псі́наю |
псі́ным |
псі́нымі |
| М. |
псі́ным |
псі́най |
псі́ным |
псі́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псі́ны разг. пси́ный, пёсий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
псі́на, -ы, ж. (разм.).
1. Пра сабаку, звычайна вялікага.
2. Пах сабакі, яго поўсці.
Смярдзіць псінай.
3. Сабачае мяса.
|| прым. псі́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пёсий разг. псі́ны; (собачий) саба́чы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
псі́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псі́на |
| Р. |
псі́ны |
| Д. |
псі́не |
| В. |
псі́ну |
| Т. |
псі́най псі́наю |
| М. |
псі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псі́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псі́на |
| Р. |
псі́ны |
| Д. |
псі́не |
| В. |
псі́ну |
| Т. |
псі́най псі́наю |
| М. |
псі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
псі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псі́на |
| Р. |
псі́ны |
| Д. |
псі́не |
| В. |
псі́ну |
| Т. |
псі́най псі́наю |
| М. |
псі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Псінь ’гніль, гнілізна’ (Нас.), ’непрыемны (сабачы) пах’ (Нас., Нар. лекс., Сл. ПЗБ). Дэрыват ад псіна або псіны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)