псі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псі́ны псі́ная псі́нае псі́ныя
Р. псі́нага псі́най
псі́нае
псі́нага псі́ных
Д. псі́наму псі́най псі́наму псі́ным
В. псі́ны (неадуш.)
псі́нага (адуш.)
псі́ную псі́нае псі́ныя (неадуш.)
псі́ных (адуш.)
Т. псі́ным псі́най
псі́наю
псі́ным псі́нымі
М. псі́ным псі́най псі́ным псі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псі́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псі́ны псі́ная псі́нае псі́ныя
Р. псі́нага псі́най
псі́нае
псі́нага псі́ных
Д. псі́наму псі́най псі́наму псі́ным
В. псі́ны (неадуш.)
псі́нага (адуш.)
псі́ную псі́нае псі́ныя (неадуш.)
псі́ных (адуш.)
Т. псі́ным псі́най
псі́наю
псі́ным псі́нымі
М. псі́ным псі́най псі́ным псі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псі́ны разг. пси́ный, пёсий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псі́на, -ы, ж. (разм.).

1. Пра сабаку, звычайна вялікага.

2. Пах сабакі, яго поўсці.

Смярдзіць псінай.

3. Сабачае мяса.

|| прым. псі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пси́ный разг. псі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пёсий разг. псі́ны; (собачий) саба́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псі́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. псі́на
Р. псі́ны
Д. псі́не
В. псі́ну
Т. псі́най
псі́наю
М. псі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псі́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. псі́на
Р. псі́ны
Д. псі́не
В. псі́ну
Т. псі́най
псі́наю
М. псі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. псі́на
Р. псі́ны
Д. псі́не
В. псі́ну
Т. псі́най
псі́наю
М. псі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Псінь ’гніль, гнілізна’ (Нас.), ’непрыемны (сабачы) пах’ (Нас., Нар. лекс., Сл. ПЗБ). Дэрыват ад псіна або псіны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)