псало́мшчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псало́мшчыцкі псало́мшчыцкая псало́мшчыцкае псало́мшчыцкія
Р. псало́мшчыцкага псало́мшчыцкай
псало́мшчыцкае		 псало́мшчыцкага псало́мшчыцкіх
Д. псало́мшчыцкаму псало́мшчыцкай псало́мшчыцкаму псало́мшчыцкім
В. псало́мшчыцкі (неадуш.)
псало́мшчыцкага (адуш.)		 псало́мшчыцкую псало́мшчыцкае псало́мшчыцкія (неадуш.)
псало́мшчыцкіх (адуш.)
Т. псало́мшчыцкім псало́мшчыцкай
псало́мшчыцкаю		 псало́мшчыцкім псало́мшчыцкімі
М. псало́мшчыцкім псало́мшчыцкай псало́мшчыцкім псало́мшчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

псало́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Служыцель у царкве, які дапамагае святару пры адпраўленні абрадаў; дзяк.

|| прым. псало́мшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)