прэла́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прэла́цкі прэла́цкая прэла́цкае прэла́цкія
Р. прэла́цкага прэла́цкай
прэла́цкае		 прэла́цкага прэла́цкіх
Д. прэла́цкаму прэла́цкай прэла́цкаму прэла́цкім
В. прэла́цкі (неадуш.)
прэла́цкага (адуш.)		 прэла́цкую прэла́цкае прэла́цкія (неадуш.)
прэла́цкіх (адуш.)
Т. прэла́цкім прэла́цкай
прэла́цкаю		 прэла́цкім прэла́цкімі
М. прэла́цкім прэла́цкай прэла́цкім прэла́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэла́цкі церк. прела́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэла́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прэлата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэла́т, -а, М -ла́це, мн. -ы, -аў, м.

У каталіцкай і некаторых пратэстанцкіх цэрквах: вышэйшая духоўная асоба.

|| прым. прэла́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прела́тский прэла́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)