прыўстава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыўстаю́ прыўстаё́м
2-я ас. прыўстае́ш прыўстаяце́
3-я ас. прыўстае́ прыўстаю́ць
Прошлы час
м. прыўстава́ў прыўстава́лі
ж. прыўстава́ла
н. прыўстава́ла
Загадны лад
2-я ас. прыўстава́й прыўстава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыўстаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыўстава́ць несов. привстава́ть, приподнима́ться, приподыма́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыўстава́ць, ‑стаю, ‑стаеш, ‑стае; ‑стаём, ‑стаяце.

Незак. да прыўстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўста́ць, -а́ну, -а́неш, -а́не; -а́нь; зак.

Прыпадняцца, устаць не на ўвесь рост.

П. з месца.

|| незак. прыўстава́ць, -таю́, -тае́ш, -тае́; -таём, -таяце́, -таю́ць; -тава́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

привстава́ть несов. прыўстава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приподнима́ться

1. прыпадыма́цца, прыўзніма́цца, прыўздыма́цца; (привставать с места) прыўстава́ць; см. поднима́ться;

2. страд. прыпадыма́цца, прыўзніма́цца, прыўздыма́цца; см. приподнима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)